ჩემს წარმოდგენებს საზღვარი არა აქვს, დაჰქრიან ჩემს გონებაში როგორც ცელქი ბავშვები და მოუსვენრად იმას ითხოვენ რაც არ ერგებათ და იმ იმედით ტირილს იწყებენ რომ მიაღწევენ საწადელს მაინც. დილით სიცივემ გამაღვიძა, ჩემი საბანი აღარ მათბობდა, სევდამ გამყინა, დარდმა დამლია, შენზე ფიქრმა კი სულ გადამრია, თვალებს ვხუჭავ და თვალწინ მიდგახარ, გესაუბრები, გეხები მაინც, მეც კარგად ვიცი ფუჭია ეს ყოველივე, მატყუარა ვარ და მხოლოდ ჩემს თავს ვატყუებ ამით, ამ იმედებზე ჩაჭიდებული. მოგონებებში ჩავ

მათრობელა სიყვარული ემოციების ხევში მიფარფატებდნენ გრძნობები წრფელი, პულსის სიჩქარე აღემატებოდა გულის ცემას, ის პეპლები კი თავქარიანად დაჰქროდნენ მასში, სიხარული ისეთი ცხადი იყო, რომ მის სიცილს გარშემო მყოფებიც გაეღიმებინა, თვალებს ციცინათელბი ეთამაშებოდნენ, ყურში კი მიჯნურის ღიღინი ჩაესმოდა. ქეთრინს, მიხვრა-მოხვრაში შეამჩნევდით, რომ ის კი არ დაიარებოდა არამედ სიყვარულით ცეკვავდა და დაფარფატებდა, მთელი სხეული თავისუფალი იყო ყველანაირი სიმძიმისგაან. ზედა კიდურები, ტოტებივით შე

ქეთრინ მე წავალ, დავწვები, დავისვენებ. აღარ მაქვს არაფის სურვილი.

✍️ ინტერვიუ / ქეთი ხურცილავა ❓ როგორ ხარ? ჭირვეული ქალივით. ❓ შენ რომ დაიბადე... მამაჩემს ეგონა მეორე მაინც ბიჭი იქნებოდა, მაგრამ - გავჩნდი ქეთი. ❓ რას ნატრობ ხოლმე მუდმივად გულის სიღრმეში? უსახლკაროთა თავშესაფარი მინდა გავხსნა, სადაც საჭმელს მე მოვამზადებ. ❓ ცხოვრებამ... ლამაზად შემიფუთა სამყარო და ახლა გამოცდები დაგეწყებაო - შემამზადა. ❓ რას ნიშნავს თითოეული დღე შენთვის? თითქოს აზარტული მოთამაშე ვიყო, ისე მაინტერესებს ყოველი დღე. ახალი დღე შანსია - შეცვალო, „დახატო". კარუს