ვლადიმერ მეგრე - რუსი მეწარმე და მწერალი, ცნობილი როგორც "მოგუგუნე კედრების" და "ანასტასიას" წიგნების სერიის ავტორი. ციტატები ინტერვიუსთვის ვლადიმერ მეგრეს წიგნების სერიიდან "ანასტასია". * ყველაფერ ცუდს, რაც კი ადამიანის თავს ხდება, თავად ადამიანი იწვევს, როცა ის სულიერი ყოფის წესებს არღვევს და ბუნებასთან კავშირს წყვეტს. * ავადმყოფობა - ადამიანთან ღმერთის საუბარია. ავადმყოფობა გამაფრთხილებელი შეიძლება იყოს, ან კი უფრო მეტი საშინელისგან გადამრჩენელი. * აწმყოს მოვლენებს წინამორ

სტატია მოამზადა სოფი პოპიაშვილმა, 17 ციტატა ელიფ შაფაქის წიგნიდან "სიყვარულის ორმოცი წესი" ს. პოპიაშვილი: "სიყვარულის 40 წესი ყოველთვის ერთი ბანალური ისტორია მეგონა, რომელსაც ალბათ არასდროს წავიკითხავდი, დიდი ხნის უნახავ მეგობარს რომ არ ერჩია სპონტანურად, სწორ დროს. ყოველი მომდევნო აბზაცი ერთმანეთზე დიდი სინქრონიზაცია აღმოჩნდა, თითქოს ვიღაც ფეხდაფეხ მომყვებოდა და ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვან კითხვებზე მცემდა მთავარ პასუხს." ,,ღმერთის შენეული აღქმა შენი ზუსტი ანარეკლია. თუ ღმ

ტკივილი იკვებება ტკივილით ადამიანს ცხოვრების განმავლობაში უგროვდება ტკივილი, სტრესი, წყენა, ბრაზი და ა.შ. ნეგატიური ემოციები.. გამოთავისუფლება არ ხდება, ყველა ტკივილი ერთმანეთზე იპრესება, ადამიანი ხდება ამის მატარებელი; ტკივილი ადამიანს ნელ-ნელა ავიწყებს საწყისებრ მდგომარეობას, და სტატიაში ტოლე საუბრობს სწორედ ტკივილის-სხეულზე, როგორ გაბატონდება ჩვენზე, ამის ცოდნის საფუძველზე შევძლებთ მისგან განცალკევება/გამოთავისუფლებას. ემოციური ტკივილი რაც გამოსცადე, ტოვებს ტკივილის ნარჩენ

ფლორენციელი ქალბატონის "მონა ლიზას" პორტრეტი მოდი, დავივიწყოთ ყველაფერი, რაც ამ სურათზე ვიცით ან გვგონია, რომ ვიცით, და იგი ისე დავინახოთ, ვითომ პირველად ვხედავდეთ. ცოცხალი არსებასავით, ის თითქოს ჩვენ თვალწინ იცვლება და მასთან ყოველი მიბრუნებისას ცოტათი სხვანაირად გამოიყურება. სურათის ამ უცნაურ ზემოქმედებას ფოტოსურათებიც კი გვაგრძნობინებს. ლუვრში უშუალოდ მის წინ მდგომ ადამიანში იგი ლამის შიშის გრძნობას იწვევს. ის თითქოს დაგვცინის, შემდეგ კი მის ღიმილში ვითომ რაღაც სევდისმაგვა

ბუნების საიდუმლოებების მკვლევარი ☀ ლეონარდო და ვინჩი მე-16 საუკუნის დასაწყისი (ჩინკვეჩენტო), ყველა დროის ერთ-ერთი უდიდესი პერიოდი. გენიის უეცარი აღზევება - ლეონარდო და ვინჩი. ლეონარდო და ვინჩი ფიქრობდა რომ მხატვრის საქმე, ხილული სამყაროს შესწავლა იყო, ოღონდ მეტი სიღრმით და სიზუსტით. სწავლულთა მწიგნობრული ცოდნა არ აინტერესებდა. შექსპირის არ იყოს, მან იცოდა "ცოტა ლათინური და უფრო ნაკლები ბერძნული". ფერმწერი ლეონარდო საკუთარი თვალით შემოწმების გარეშე არასდროს შეიწყნარებდა წაკითხ

გარკვეული თვალსაზრისით სურათებს შეუძლიათ ბევრი რამის თქმა ჩვენს თავზე და ჩვენს გარშემო არსებულ სამყაროზე. უამრავი რამ შეგვიძლია გავიგოთ და ვისწავლოთ საკუთარი თავის შესახებ და მაინც ბევრი საიდუმლოა ჩვენს ქვენცნობიერში დამალული. მიუხედავად იმის, რომ კარგი იქნებოდა შეგვეძლოს მოძიება და გარკვევა ყველაფრის, რაც გვინდა რომ ვიცოდეთ საკუთარი თავის შესახებ, ეს არ შეგვიძლია. სწორედ ამიტომ არსებობს ფსიქოლოგიური ტესტები, რომლებიც დაგვეხმარება გავეცნოთ ყველა ყველა იმ პატარა დეტალს, რომლის

„არ ვიცი, რა ძალა მეწევა შენკენ. რაზედაც არ უნდა ვიფიქრო, ყველაფერი მეჩვენება დიადი და საოცარი. ვერას ვხედავ (შენს მოქმედებაში) დასავიწყებელს... დრო აქ ვერაფერს დაბურავს ბინდით, რამეთუ სწავლების მშვენიერ რჩევებს მაყურებლად ჰყავთ მარადისობა. ამიტომ ეცადე შენი ძალაუფლება აქციო არა ქედმაღლობად, არამედ ქველ საქმეებად და სათნოებად, რომელზე აღმატებულიც ქვეყნად არაფერია. ადამიანს, ბუნებით მოკვდავს, გარდუვალი სიკვდილის შემდეგ თავისი საქმეების წყალობით შეუძლია უკვდავთა ხსოვნა მოიპოვის

"გრიგალს თავს რომ დააღწევ, ისევ ის აღარ იქნები. აი, რა არის ქარიშხლის აზრი." ჰ. მურაკამი. რა არის ეს ცხოვრება? კარანტინი რომ დამთავრდა პირველად ვაკის პარკში გავისეირნე, ერთ მოხუცს შევხვდი, დიდი და სავსე ცხოვრება გამოუვლია, ყველაფერიც მიიღო ცხოვრებისგან და ყველაფერიც დაუკარგავს, ისეთი დანაკარგიც - როგორიც შვილის სიკვდილია. ვკითხე: - რა არის ეს ცხოვრება? - ცხოვრება არის ჩვეულებრივი, ძალიან ჩვეულებრივი. გამიკვირდა, ვიფიქრე თვალებს მაღლა აწევდა ცისკენ და ღრმად ჩაფიქრებული სევდიან

ამონარიდები წიგნიდან - "მე წითელი მქვია" - ორჰან ფამუქი " - რას ნიშნავს წითელი? რაშია მისი აზრი? იკითხა იმ უსინათლო მხატვარმა, ცხენს ზეპირად რომ ხატავდა. - ყველა ფერის აზრი ისაა, რომ იგი ჩვენ წინაშეა, ჩვენ კი ვერ ვხედავთ, თქვა მეორემ, - ვისაც არ უნახავს, როგორ უნდა გააგებინო, როგორია წითელი? მაგის მოყოლა არ იქნება - ღვთის მგმობნი, ურწმუნონიც ეგრე ამბობენ, ალაჰის არსებობა რომ ვირწმუნოთ, იგი ჯერ უნდა დავინახოთო. - ვისაც დანახვა შეუძლია, ის ხედავს, - შეეკამათა მეორე. წმინდა ყურა

როგორ უნდა მოვიქცეთ როცა დაბნეულები ვართ და როგორც ანუკი შუბითიძე იტყოდა "ბრინჯის სტადიაში" ვართ? ესაა მდგომარეობა, რომელიც გვაჩერებს ჩასუნთქვასა და ამოსუნთქვას შორის. დაბნეულობა - სიმპტომია, რომელსაც ახასიათებს აზროვნების შენელება, დეზორიენტაცია, კონცენტრაციის და გადაწყვეტილების მიღების უნარის დაქვეითება. გავლენას ახდენს განსჯაზე, მეხსიერებაზე და ქცევაზე. ახასიათებს არათანმიმდევრული მეტყველება, დროის შეგრძნების დაკარგვა, ემოციის უეცარი ცვლილებები, აგრესიულობაც კი, და არაპროგ

ბავშვობაში სულ ერთი ფაქტი მაკვირვებდა, როცა დედა საჭმელს გააკეთებდა, აღმოჩნდებოდა რომ ბებიამაც იგივე გააკეთა, ჩვენმა მეზობელმა ნანამაც და კარის მეზობელმაც. მიკვირდა როგორ ემთხვეოდა. ისევ ვაკვირდები, ადამიანთა დიდი ნაწილი ერთდორულად სევდიანდება, ერთდროულად უხარიათ. შემოქრიალდება რომელიმე განწყობა და მოედება თითქოს ყველას და ყველაფერს. ეს დღეები ბევრი ადამიანი მომეჩვენა სევდიანი და ინტერვიუს წევრებს ვკითხე: "გაიხსენეთ საუკეთესო სიტყვები თქვენს ცხოვრებაში რამაც შვება მოგგვარათ,

· ეცადეთ ზუსტად განსაზღვროთ ემოცია თუ სიბრაზე გარეთ ფეთქავს, გაჩერდით და დაფიქრდით, რა გრძნობებს ჩრდილავს. ეს შეგიმსუბუქებთ შემდგომ მუშაობას საკუთარ თავზე. · ნუ განსჯით გონივრული მიდგომა გულისხმობს პრობლემების ან ემოციების ანალიზს, მაგრამ ნუ განსჯით და ნუ განიკითხავთ სხვა ადამიანს. · ილაპარაკეთ სწორხაზოვნად და გულახდილად არანაირი თამაში, არანაირი ხრიკი, არანაირი მანიპულირება. ჯანსაღ ემოციებს გამოხატავენ პატიოსნად და ღიად. ეცედეთ აღწეროთ ემოცია მეტაფორის დახმარებით. შესაძლოა,

შეუკავებელ სიბრაზეს ხშირად მოაქვს უფრო მეტი ზიანი, ვიდრე წყენას, რომელმაც მას პროვოცირება გაუკეთა. (სენეკა) ისეთი ძლიერი ემოციები, როგორებიცაა სიბრაზე და უნდობლობა, როგორც კონფლიქტის მიზეზი, ისე კონფლიქტის შედეგიცაა. ასეთი მიზეზები ხშირად მალავს ნამდვილ პრობლემებს. მაგრამ ამასთან ემოციები აბსოლუტურად რეალურია; იმისთვის რომ კონფლიქტი მოგვარდეს და მხარეები კმაყოფილები დარჩნენ, მათი იგნორირება არ შეიძლება. კონფლიქტების უმეტესობა ვითარდება ერთნაირი სცენარით. ყველაფერი იწყება, როგ

ინტერვიუს წევრებში ჩატარდა მცირე გამოკითხვა. შეკითხვა: - რა თვისებები არ მოგწონთ ადამიანებში? გამოკითხვაში მონაწილეობა სულ 19-მა ადამიანმა მიიღო. გამოვლინდა სამი თვისება რომელიც უმრავლესობამ დაასახელა. ესენია: 5 ხმა - ამპარტავნება. 4 ხმა - სიყალბე. 3 ხმა - უპასუხისმგებლობა. 7-მა ადამიანმა განსხვავებული პასუხი დაასახელა. ნათია: ამპარტავნება თაკო: ამპარტავნება. მარიამ: ქედმაღლობა. ალექსანდრე: ცუდმედიდობა სოფი: დიდი წარმოდგენა საკუთარ თავზე. გიორგი: სიყალბე. (ერთადერთი ადგილი სა

ინტერვიუს წევრებიდან სულ 19-მა ადამიანმა გასცა პასუხი შეკითხვას - როდესაც ადამიანები ტოვებენ ღმერთს, რას აკეთებს ამ დროს ღმერთი? სანამ მოცემულ პასუხებს წაიკითხავდეთ, თქვენი პასუხიც მოიფიქრეთ. პასუხები მაიკო - ვერაფერს მაკო - ტირის მარიამი - ელოდება Nika - იღიმება Giorgi - უკვირს შოთა - ელოდება ბოლო ამოსუნთქვამდე! ალექსანდრე - იფშვნება Г. Т. - გველოდება და გზებს გვინათებს Nazi - ღმერთს იმედი აქვს და ელოდება როდის დაბრუნდება. Maiko - აძლევს დროს.. Irma - თამაშს იწყებს “მოღალატ

როდესაც ჩემს ცხოვრებაში შავ-ბნელი ხანა იდგა, ბევრი ფიქრისგან შეწუხებული ვიგონებდი ჩემს პირველ მედიტაციას, რომელსაც ჩემი აზრით, ფიქრები უნდა შეეჩერებინა და გასაკვირი შეიძლება იყოს, მაგრამ ამ დროს მედიტაციის მხოლოდ სახელი ვიცოდი და მნიშვნელობა კი არა - ისიც დეკარტედან და ისიც მეტაფიზიკური მედიტაციებიდან. დავიწყე მადლიერების პრაქტიკები, დავიჯერე, რომ თავად შემეძლო საკუთარი ცხოვრების შექმნა. დიდი დრო გავიდა, სასწაულები მოხდა. იყო მედიტაციური ტრენინგები, ხალხის მისვლა-მოსვლა, დაახ

"მხატვრის საქმეა ახალი კლიშეების შექმნა"

მარტოობის დაძლევა, რომელსაც განვიცდით განშორებისას

კითხვები სამყაროსთანაც მაქვს და ადამიანებთანაც -

გიფიქრიათ როგორ შეუძლია ერთ ადამიანს მსოფლიოს გადარჩენა? რაღაც წინადადებები ხანდახან ისე ჩაგვესმის როგორც პოეზია, ან მოტივაცია. ვეძებ ხოლმე რეალურ მიზეზებს საიდან მოდის ამ აზრების საფუძველი. უბრალო ქარაგმები არ არსებობენ. "სიბრძნის სიმფონიიდან" დამამახსოვრდა ფრაზა "ადამიანის პირველი მოვალეობაა იყოს ადამიანი", მეხსიერება რისი მიღებისთვისაც არის მზად მხოლოდ იმას იღებს, ძალის დატანება უბრალოდ სიხარბეა დაეუფლო იმას რაც შენი არაა. ჩემი ლექტორი ვალერი ასათიანი, ბერძნულ კულტურას და